Η ελευθερία

Φαντάζομαι λοιπόν την ελευθερία μου σαν έναν κύκλο γύρω απο μένα, την τελεία, πάνω στο χαρτί.


Φαντάζομαι και τους υπόλοιπους γύρω μου ώς τετοιες τελείες- κέντρα των δικών τους κύκλων πάνω στο χαρτί.


Πόσο μπορεί ο κύκλος μου ν' ανοίξει μέχρι να γίνει επαφή;


Πόσο μπορεί αληθινά να απλωθεί μέσα σε περιορισμένο χώρο;


Περιορισμένο κι όχι άπειρο χωρίς να έχει πέρας,
πεπερασμένο και περασμένο και τελειωμένο αλλά πέρα για πέρα ατελή.










(Φιλικά πρός όλους.)

Ο κύκλος

Ο κύκλος είναι το πρότερο όλων των γνωστών γεωμετρικών σχημάτων.
Μάλιστα το πρώτο αναγνωστό με δέος (ήλιος-φεγγάρι).
Θεωρήθηκε και λατρεύτηκε ώς το τέλειο σχήμα.


Χωρίς αρχή, μέση, τέλος. 


Άρα είναι άναρχος, άμεσος και ατελής.


Και σφαίρα η ανάπτυξή του στον χώρο.


Το θέμα όμως είναι ό,τι περιέχεται εντός κ εκτός του.


Επειδή κι επί τα αυτά του είναι μόνο στην περιφέρεια του, άρα και στα όρια πάντα και δεν δύνανται να αντιληφθούν αν πραγματικά κάτι μπορεί να περιέχει, χωρίς να περιέχεται.




(Φιλικά επίσης προς τους ποιητές...)

Ετυμολογικά 1

ετυμολογία < λέξη της μεταγενέστερης ελληνικής ἐτυμολογία < αρχαία ελληνική ἔτυμος (αληθινός) + λέγω

Μπορούμε να πούμε ότι ερευνά τον έτυμο λόγο, δηλαδή την αληθινή έννοια, των λέξεων.

(πηγή: http://el.wiktionary.org/wiki/%CE%B5%CF%84%CF%85%CE%BC%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1 )

Το α- στερητικό δηλώνει στέρηση.

Άρα το άσχημο δεν έχει σχήμα.

Άρα δεν είναι το αντίθετό του το ό-μορφο εφόσον αυτό που στερείται μορφής είναι το άμορφο.

Όχι το δύσ-μορφο, ούτε το εύ-μορφο, 

απλά το άμορφο.

Τώρα, το ό-μορφο θα έλεγα ότι - με ό,τι αυτό σημαίνει- είναι αυτό 
που τείνει στην μορφή του ο, 
ενός κύκλου.

Απλά.


(παρακαλώ για την συμπάθεια των φίλων φιλολόγων...)