όταν όλοι μοιραζόμαστε έχουμε όλοι περισσότερα.

Τετάρτη 23 Μαρτίου 2011

Το σημείο

Τι είναι το σημείο;

Ρωτήστε ένα παιδί.

Πολλές διασκεδαστικές απαντήσεις έχω λάβει καθώς όλες συνδέονται με τον αφηρημένο τρόπο που αναφέρεται το σημείο στις κουβέντες των μεγάλων.
Ήρθα στο σημείο να... Στο σημείο που φτάσαμε... Σημεία και τέρατα!

Εντυπωσιάζονται όταν τελικά πατάω μια τελεία με το μολύβι στο χαρτί και ανακοινώνω ότι αυτό είναι ένα σημείο.

Κι έτσι γνωρίζουν το πρώτο αξίωμα της Ευκλείδειας Γεωμετρίας.

Έστω ότι σημείο Α στο χώρο.

Κι έτσι αρχίζουν όλα...

Αν αναλογιστείτε ότι,
από το πρώτο αξίωμα προκύπτουν όλα τ´άλλα,
τα οποία παράγουν τα θεωρήματα,
που απαρτίζουν τις απαρχές της γεωμετρίας,
ότι  από την γεωμετρία εξελίχθηκαν τα μαθηματικά,
που είναι  η γλώσσα της επιστημονικής και τεχνολογικής εξέλιξης,
 η οποία ευθύνεται για την επονομαζόμενη πρόοδο της ανθρωπότητας,
τότε, η πρώτη αυτή πρόταση παίρνει άλλο νόημα.

Ειδικά το νόημα της υπόθεσης, έστω ότι...

H Τεχνική.

Το καπέλο του Κύρου Γρανάζη θα ήταν ένα πολύ χρήσιμο εξάρτημα !

Αντ´ αυτού όμως, έχω αναπτύξει μια Τεχνική.

Κλείνω τα ματιά...και φαντάζομαι...

Σιγά την ανακάλυψη! Θα μπορούσε κάποιος να πει. Είναι γνωστή τοις πάσι!

Κι όμως, όταν χρειάζεται περισσότερο την ξεχνούμε.

Για τα παιδιά, είναι ένα εργαλείο που ξεκλειδώνει σιγά σιγά την ντροπή τους. Κι έτσι, όταν κάποια στιγμή το κάνουν πραγματικά, για αρκετά  δευτερόλεπτα, έχουν
καταφέρει να απομονώσουν τη σκέψη τους και να συγκεντρωθούν στο θέμα που τους ζητήθηκε.

Και τότε, σχεδόν αμέσως ξεπηδά η Ιδέα!
Εκπλήσσομαι κάθε φορά, πόσο διαφορετικές είναι μεταξύ τους...


Ιδέα!

Για να αρχίσει ο σχεδιασμός πρέπει να υπάρξει μια ιδέα.

Για να έρθει μια ιδέα όμως πάλι χρειάζεται κάποια διαδικασία.

Πρέπει καταρχήν να έρθεις αντιμέτωπος με κάποιο ζήτημα.

Ένα θέμα ή ένα πρόβλημα.

Η Αρχιτεκτονική ασχολείται και με τα δύο.
Είτε το ζήτημα είναι θεωρητικό, είτε πρακτικό, ακολουθείται η εξής διαδικασία:

Ζητούμενο – Αναγνώριση αντικειμένου –Ανάλυση δεδομένων,

μετά,

Ιδέα– Σενάριο – Εκτέλεση έργου.

Παράδειγμα:

Βρέχει. Χρειάζομαι στέγη. Βρίσκομαι στο δάσος.

Θα φτιάξω μια τέντα με κλαδιά και φύλλα. 

Θα συνδέσω τα κλαδιά σε σκελετό, κι από πάνω τα φύλλα, γιατί έτσι, δεν θα περνάει βροχή, και θα είναι και στέρεο.

Και το κάνω.

Τόσο απλά.
Οτιδήποτε υπάρχει γύρω μας έχει προκύψει από παρόμοιες κ ανάλογες  διαδικασίες.
Τα παιδιά, η γνώση αυτή τα απελευθερώνει. 
Μπορούν να αρχίσουν να φαντάζονται έναν κόσμο από την αρχή πιο εύκολα. 
Μπορούν να πιστέψουν, ότι μπορούν και οι ιδέες οι δικές τους, να γίνουν πραγματικότητα, πιο εύκολα.  

Εμένα αυτό, με γεμίζει αισιοδοξία.